Tigapuluh sembilan.

Hari hari ulang benda sama,
makan makanan sama
minum air sama
duduk tempat sama
buat kerja sama
sampai rasa menyampah pun dekat orang yang sama. 

Tapi lama lama ---
yang sama tu dah jadi biasa
biasa sangat sampai kalau yang sama tu takda,
rasa lain macam
rasa tak lengkap
rasa tak sempurna. 
Kenapa macam tu?
Ish! 
Mengada lah hati ni, 
nak main jiwa pulak.